Vinaora Nivo Slider 3.xVinaora Nivo Slider 3.xVinaora Nivo Slider 3.xVinaora Nivo Slider 3.xVinaora Nivo Slider 3.x

Zespół Tourette'a

Szczegóły
Nadrzędna kategoria: ROOT
Kategoria: ZDROWIE A-Z

Syndrom Tourette'a jest stanem neurologicznym (mózgu i układu nerwowego), znamienne objawy to połączenie mimowolnych ruchów zwane szumami i tikami.

Zwykle zaczyna się w dzieciństwie i trwa w dorosłym życiu. W wielu przypadkach zespół Tourette'a przebiega w rodzinach i często jest związany z zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi(OCD) lub  zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD).

Zespół Tourette'a pochodzi od francuskiego lekarza, Georges de la Tourette, który jako pierwszy opisał zespół i jego objawy w 19 wieku.

Tiki

Tiki mogą być:

    -wokalne (dźwięki)  - takie jak chrząkanie, kaszel lub wykrzykiwanie słów
    -fizyczne (ruchy)  - takie jak szarpnięcia głowy lub skoki w górę i w dół

Mogą to być również:

    -proste  - mały ruch lub wydanie pojedynczego dźwięku
    -Kompleks  - seria ruchów fizycznych lub mówienia długiej frazy

Większość osób, u których zdiagnozowano zespół Tourette'a ma połączenie fizycznych i wokalnych tików, które mogą być zarówno proste i złożone.
Tiki zazwyczaj nie stanowią poważnego zagrożenia dla ogólnego stanu zdrowia danej osoby, mimo tego, iż tiki fizyczne, takie jak szarpnięcia głowy, często mogą być bolesne. Jednak u dzieci i dorosłych z zespołem Tourette'a mogą wystąpić związane z tym problemy, takie jak izolacja społeczna, poczucie wstydu i niska samoocena.

Co powoduje zespół Tourette'a?

Przyczyna zespołu Tourette'a jest nieznana. Jednakże uważa się, że wiąże się z problemami w części mózgu zwanej zwojem podstawy mózgu, która bierze udział w regulacji ruchów ciała.

Leczenie zespołu Tourette'a

Nie ma lekarstwa na zespół Tourette'a, ale leczenie może pomóc w kontroli objawów.

Jeśli u Twojego dziecka zdiagnozowano zespół Tourette'a,  plan leczenia może obejmować terapię psychologiczną znaną jako terapia behawioralna.

Dwa rodzaje leczenia behawioralnego zmniejszają skuteczność i intensywność tików u niektórych osób. Są one opisane poniżej.

    -terapia poprzez odwrócenie  - obejmuje monitorowanie wzoru i częstotliwości tików oraz określenie wszelkich doznań, które je wyzwalają. Kolejnym etapem jest znalezienie czegoś, co w mniej zauważalny sposób łagodzi odczucia, które powodują tik. Jest to znane jako konkurencyjne reakcje.
    Ekspozycja w zapobieganiu reakcji (ERP)  - polega na zwiększeniu ekspozycji na chęć tłumienia tiku w odpowiedzi na dłużej. Poparte jest to teorią mówiącą, że z czasem czujesz nieuniknioność pojawienia się tiku i wszelki związany z tym niepokój osłabia.

Gdy tiki są częstsze i ciężkie, lek może pomóc je umniejszyć .

Operacja może być zalecana, w szczególności w ostrych przypadkach, w których leczenie jest nieskuteczne. Jednak operacja na zespół Tourette'a jest rzadkością.

Warunki z tym związane

U dzieci z zespołem Tourette'a są dwa najczęściej zgłaszane uwarunkowania:

    -Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD) - stan charakteryzujący się niechcianymi, natrętnymi myślami i uporczywymi kompulsywnymi zachowaniami - na przykład przymus mycia rąk 
    -nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD) - stan behawioralny z objawami takimi jak krótki czas koncentracji, łatwe rozpraszanie, tendencja do impulsywności, dziecko nie jest w stanie usiedzieć w miejscu,stale się wierci (nadpobudliwość)

Dzieci z zespołem Tourette'a mogą mieć również inne zaburzenia zachowania, takie jak popadanie w nagłą wściekłość, anty-społeczne zachowania 

W wielu przypadkach te związane z nimi warunki i problemy behawioralne mogą być bardziej kłopotliwe i uciążliwe niż tiki z zespołem Tourette'a i są głównym celem leczenia.

Perspektywy

W około dwóch trzecich przypadków zespołu Tourette'a, objawy ulegają znacznej poprawie (zwykle około 10 lat po rozpoczęciu się choroby).

W wielu z tych przypadków nie będą już potrzebne leki lub terapia do sterowania tikami człowieka. Objawy niektórych osób stają się mniej częste i kłopotliwe, lub znikają całkowicie.

W jednej trzeciej osób z zespołem Tourette'a, objawy trwają przez całe życie. Zwykle stają się łagodniejsze z wiekiem. Oznacza to, że zapotrzebowanie na leki i leczenie może zmieniać się w czasie.

Kogo dotyczy syndrom Tourette'a?

Zespół Tourette'a jest bardziej powszechny niż większość ludzi przypuszcza. Chora jest około jedna osoba na 100.

Te objawy zespołu Tourette'a rozpoczynają się zazwyczaj w wieku siedmiu lat i stają się najbardziej widoczne w wieku 10-11 lat.

Z nieznanych przyczyn, chłopcy są bardziej zagrożeni zespołemb Tourette'a niż dziewczęta.

Źródło: http://www.nhs.uk/conditions/tourette-syndrome/pages/introduction.aspx


 

Zespół Tourette'a

Szczegóły
Nadrzędna kategoria: ROOT
Kategoria: ZDROWIE A-Z

Syndrom Tourette'a jest stanem neurologicznym (mózgu i układu nerwowego), znamienne objawy to połączenie mimowolnych ruchów zwane szumami i tikami.

Zwykle zaczyna się w dzieciństwie i trwa w dorosłym życiu. W wielu przypadkach zespół Tourette'a przebiega w rodzinach i często jest związany z zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi(OCD) lub  zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD).

Zespół Tourette'a pochodzi od francuskiego lekarza, Georges de la Tourette, który jako pierwszy opisał zespół i jego objawy w 19 wieku.

Tiki

Tiki mogą być:

    -wokalne (dźwięki)  - takie jak chrząkanie, kaszel lub wykrzykiwanie słów
    -fizyczne (ruchy)  - takie jak szarpnięcia głowy lub skoki w górę i w dół

Mogą to być również:

    -proste  - mały ruch lub wydanie pojedynczego dźwięku
    -Kompleks  - seria ruchów fizycznych lub mówienia długiej frazy

Większość osób, u których zdiagnozowano zespół Tourette'a ma połączenie fizycznych i wokalnych tików, które mogą być zarówno proste i złożone.
Tiki zazwyczaj nie stanowią poważnego zagrożenia dla ogólnego stanu zdrowia danej osoby, mimo tego, iż tiki fizyczne, takie jak szarpnięcia głowy, często mogą być bolesne. Jednak u dzieci i dorosłych z zespołem Tourette'a mogą wystąpić związane z tym problemy, takie jak izolacja społeczna, poczucie wstydu i niska samoocena.

Co powoduje zespół Tourette'a?

Przyczyna zespołu Tourette'a jest nieznana. Jednakże uważa się, że wiąże się z problemami w części mózgu zwanej zwojem podstawy mózgu, która bierze udział w regulacji ruchów ciała.

Leczenie zespołu Tourette'a

Nie ma lekarstwa na zespół Tourette'a, ale leczenie może pomóc w kontroli objawów.

Jeśli u Twojego dziecka zdiagnozowano zespół Tourette'a,  plan leczenia może obejmować terapię psychologiczną znaną jako terapia behawioralna.

Dwa rodzaje leczenia behawioralnego zmniejszają skuteczność i intensywność tików u niektórych osób. Są one opisane poniżej.

    -terapia poprzez odwrócenie  - obejmuje monitorowanie wzoru i częstotliwości tików oraz określenie wszelkich doznań, które je wyzwalają. Kolejnym etapem jest znalezienie czegoś, co w mniej zauważalny sposób łagodzi odczucia, które powodują tik. Jest to znane jako konkurencyjne reakcje.
    Ekspozycja w zapobieganiu reakcji (ERP)  - polega na zwiększeniu ekspozycji na chęć tłumienia tiku w odpowiedzi na dłużej. Poparte jest to teorią mówiącą, że z czasem czujesz nieuniknioność pojawienia się tiku i wszelki związany z tym niepokój osłabia.

Gdy tiki są częstsze i ciężkie, lek może pomóc je umniejszyć .

Operacja może być zalecana, w szczególności w ostrych przypadkach, w których leczenie jest nieskuteczne. Jednak operacja na zespół Tourette'a jest rzadkością.

Warunki z tym związane

U dzieci z zespołem Tourette'a są dwa najczęściej zgłaszane uwarunkowania:

    -Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD) - stan charakteryzujący się niechcianymi, natrętnymi myślami i uporczywymi kompulsywnymi zachowaniami - na przykład przymus mycia rąk 
    -nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD) - stan behawioralny z objawami takimi jak krótki czas koncentracji, łatwe rozpraszanie, tendencja do impulsywności, dziecko nie jest w stanie usiedzieć w miejscu,stale się wierci (nadpobudliwość)

Dzieci z zespołem Tourette'a mogą mieć również inne zaburzenia zachowania, takie jak popadanie w nagłą wściekłość, anty-społeczne zachowania 

W wielu przypadkach te związane z nimi warunki i problemy behawioralne mogą być bardziej kłopotliwe i uciążliwe niż tiki z zespołem Tourette'a i są głównym celem leczenia.

Perspektywy

W około dwóch trzecich przypadków zespołu Tourette'a, objawy ulegają znacznej poprawie (zwykle około 10 lat po rozpoczęciu się choroby).

W wielu z tych przypadków nie będą już potrzebne leki lub terapia do sterowania tikami człowieka. Objawy niektórych osób stają się mniej częste i kłopotliwe, lub znikają całkowicie.

W jednej trzeciej osób z zespołem Tourette'a, objawy trwają przez całe życie. Zwykle stają się łagodniejsze z wiekiem. Oznacza to, że zapotrzebowanie na leki i leczenie może zmieniać się w czasie.

Kogo dotyczy syndrom Tourette'a?

Zespół Tourette'a jest bardziej powszechny niż większość ludzi przypuszcza. Chora jest około jedna osoba na 100.

Te objawy zespołu Tourette'a rozpoczynają się zazwyczaj w wieku siedmiu lat i stają się najbardziej widoczne w wieku 10-11 lat.

Z nieznanych przyczyn, chłopcy są bardziej zagrożeni zespołemb Tourette'a niż dziewczęta.

Źródło: http://www.nhs.uk/conditions/tourette-syndrome/pages/introduction.aspx